วันพุธที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559

" จำไว้คุณคือใคร "

สองสามวันที่แล้ว ในไลน์ส่งข้อความที่ไม่ทราบว่าใครเป็นผู้เขียนต่อๆกันมา ไม่รู้ที่มา ไม่มีที่ไป แต่เขียนข้อความได้จับใจดี  ก็เลยเอามาเก็บไว้  ไว้วันหน้าอยากอ่านอีกจะได้หาเจอ

เป็นเรื่องเกี่ยวกับการอยู่ และไม่อยู่ในอำนาจตำแหน่ง มีการเปรียบเทียบได้ดี บาดใจเล็กๆ 

เขียนได้ดี เขียนอีกนะ




นี่คือเรื่องที่ถูกใจผมที่สุด
" จำไว้คุณคือใคร "
มีนักพูดได้มายืนอยู่ณ. ที่นี้ ท่ามกลางผู้เข้าฟังเป็นพันคน
เค้าเพิ่งเกษียณมาเร็วๆนี้ เค้าเป็นอดีต......แห่งชาติ
เขายืนอยู่หน้าเวที ในขณะที่เขาเริ่มการพูดของเขาโดยยกกาแฟในถ้วยกระดาษขึ้นมาจิบ
เขาได้ขัดจังหวะในการพูดของเขาว่า รู้มั้ยเมื่อปีที่แล้ว ผมเป็น......แห่งชาติ
ผมได้มาพูดอยู่ณ. ที่นี้ ที่แห่งนี้ เค้าเชิญผมมาโดยบินมาด้วยชั้นธุรกิจ
มีรถไปรับที่สนามบินมาที่โรงแรม มีคนเช็คอินโรงแรมรอไว้ให้แล้ว พาผมขึ้นไปบนห้องพัก
ตอนเช้ามีคนมารอรับที่ล็อบบี้โรงแรม และพาผมมาที่นี่ ที่ด้านหลังเวที พาไปห้องพักรอและเสริฟกาแฟผมด้วยถ้วยกระเบื้องหรูหราสวยงาม ตอนนี้ผมไม่ได้เป็น...แล้ว ผมบินมาด้วยชั้นประหยัด นั่งแท็กซี่มาที่โรงแรม เช็คอินเอง เช้าผมนั่งแท็กซี่มาที่นี่เอง เดินเข้าทางด้านหน้า ถามหาทางเข้ามาหลังเวที
ผมขอกาแฟ มีใครคนนึงชี้นิ้วไปที่เครื่องทำกาแฟที่มุมห้อง และผมก็รินกาแฟใส่ถ้วยกระดาษตรงนั้น



บทเรียนนี้สอนว่า ถ้วยกระเบื้องไม่ได้มีไว้สำหรับผม มันมีไว้สำหรับตำแหน่งที่ผมเป็นผมมีค่าเหมาะแค่ถ้วยกระดาษ เราทั้งหลายมีค่าแค่ถ้วยกระดาษ เมื่อคุณเริ่มประสบความสำเร็จในชีวิต
คุณจะได้รับความสะดวกสบาย ผู้คนจะเรียกว่าท่านครับ ท่านค่ะ เค้าจะช่วยคุณถือกระเป๋า เปิดประตูให้คุณ
ชงชาให้คุณดื่มทั้งๆที่คุณไม่ได้ร้องขอ แต่นั่นไม่ได้ทำให้คุณ เค้าทำให้ตำแหน่งที่คุณเป็น เมื่อคุณก้าวออกไป เค้าจะเอาทุกอย่างให้กับคนที่มาแทนที่คุณ

อย่าลืมเป็นอันขาดว่า เรามีค่าเหมาะแค่ถ้วยกระดาษเท่านั้น

และต้องปลงให้ได้สำหรับคนส่วนใหญ่ที่คบกันด้วยหน้ากากและตำแหน่งหน้าที่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น